Cocoon Ελλάδα

Τα άγνωστα χέρια

«Χέρια πάνω στο δέρμα μου,
Για να γιατρέψουν πληγές,
Για να φέρουν την ενότητα,
Για να νιώσω ζωντανό το σώμα μου
Για με συμφιλιώσουν με μένα.

Χέρια πάνω στο σώμα μου,
Για να μαζέψουν τα χίλια κομμάτια
της ραγισμένης μου καρδιάς
Για να ξαναζωντανέψουν τη φλόγα
που έμοιαζε να έχει σβήσει για πάντα.
Για να πουν με κινήσεις
Τα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ
Για να ξανανιώσω την ευτυχία να ζω
Για να νιώσω να ανεβαίνει μέσα μου η ζωή, η χαρά

Αυτά τα χέρια που μου έμοιαζαν ανώνυμα
Με κάνουν να ανακαλύψω αυτό που είμαι,
Με αποκαλύπτουν σε μένα,
Σαν να ξέρανε να φανερώσουν το μυστικό,
Να σπάσουν το καβούκι,
Και να κάνουν να αντηχήσει το τραγούδι
Για να σπάσει η σιωπή του θανάτου
Που μου έκρυβε την ευτυχία που ήταν δίπλα μου»

____________________

Ξεκιναω να γραφω σχετικα με την εμπειρια μου για το μασαζ και παρολο που εχουν περασει 20 ημερες απο τοτε ακομα αυτη η εμπειρια και αυτη η αισθηση υπαρχει στο σωμα μου και στην ψυχη μου....
Οχι μονο δεν ειχα καμια προσδοκια αλλα δεν γνωριζα και τιποτα για την διαδικασια του μασαζ...Ηρθα ανοιχτη σε σενα και γεματη εμπιστοσυνη...

Οταν ξεκινησες να μου κανεις μασαζ ενιωσα εναν δυνατο πονο στο πισω μερος της καρδιας...αρχισα να κλαιω....Mετα απο καποια ωρα, καθως ενιωθα τα χερια σου να πηγαινουν ολο και πιο βαθια, ο πονος αυτος, ξαφνικα και γρηγορα ελευθερωθηκε... Αρχισα να χανω την αισθηση του σωματος μου, δεν ενιωθα καμια βαρυτητα. ολο και πιο ελαφρια...και μετα μονο ευχαριστηση...παραδοθηκα σε αυτην την ευχαριστηση....γινοταν ολο και πιο αισθησιακη...

Ηταν σαν να υπηρχε ενα φιδι μεσα μου το οποια κινιοταν απο τα γεννητικα μου οργανα,,,ανεβαινε στη κοιλια...πιο πανω... στη καρδια...στο κεφαλι...Βρισκομενη σε αυτη την ενεργεια αρχισα να αισθανομαι ενοτητα...μια ενοτητα που δεν ειχα ξανα νιωσει ποτε πριν...Ημουν μονο αγαπη...ημουν μονο ενεργεια...Ενιωθα το σωμα μου να δονειται...παραδοθηκα σε αυτη την εσωτερικη δονηση και ενιωθα να ειμαι σε τρανς...
Ενωθα να εχω εσωτερικους οργασμους...καμια αισθηση του σωματος οπως ακριβως ειναι....η αισθηση του χωρου γυρω μου δεν υπηρχε...σαν να ημουν σε αλλη διασταση...Ενιωθα τεραστια και διευρημενη...σε εσωτερικη ευφορια...

Ξαφνικα, ενιωσα το σωμα μου να καιει...''Θεε μου τι συμβαινει εδω....'' αναρωτηθηκα με λιγο φοβο...με εμπιστοσυνη αφεθηκα σε αυτο...και μετα ολα ακολουθησαν...οργασμος, ενοτητα, εκσταση...

Οταν ανοιξα τα ματια μου ηταν σαν ο χρονος να ειχε σταματησει...δεν ειχα αισθηση του χρονου και του χωρου...Ηταν ενα ταξιδι σε αλλη διασταση...Ενιωσα αγαπη και αληθεια μεσα σε αυτο,,Αρχισα να κλαιω βιωνοντας αυτη την αγαπη, την ευτυχια, την ελευθερια, την ενοτητα...ολη αυτη την εμπειρια..
Τις επομενες ημερες που ακολουθησαν, αυτη η αισθηση της εσωτερικης φλογας εγειροταν ξαφνικα...μη κανοντας τιποτα...τοσο συναρπαστικο....
Μια ενεργεια να κυλαει και να κυλαει μεσα μου κανοντας με να νιωθω τοση χαρα, τοση ευλογια, τοση αγαπη...μια ενεργεια που συνεχιζει να κυλαει μεσα μου μεχρι και σημερα...Αργυ...

____________________

Ήμουν χαμένη, εγκαταλλειμένη, σε σύγχιση, ανακατωμένη μέσα μου, αλλά ήξερα ένα πράγμα, ότι ήθελα παρολαυτά, να μάθω να δίνω. Με αυτό το τρόπο, θα μπορούσα να συναντήσω τον εαυτό μου, να μάθω ποια είμαι και να κερδίσω. Έτσι μαζί, συμφωνήσαμε να ανταλάξουμε, εσύ, με την εμπειρία σου, την ηρεμία σου και την επιείκιά σου και εγώ με τον αυθορμητισμό μου, την αδεξιότητά μου, αλλά και την αλήθεια μου.
Ναι, σου λέω ότι θέλω να πώ σε όλο το κόσμο, ότι αυτη τη 14η Ιουλίου, έξησα απλά και ανακάλυψα, χωρίς να περιμένω κάτι ιδιαίτερο, χωρίς προκαταλήψεις χάρη σε σένα, αυτή τη πόρτα που εσύ μου άνοιξες.
Αρκεί να αφεθείς, να μπεις σε εμβρυακή κατάσταση, όπως όταν ήμασταν πολύ μωρά, ίσως, ούτε ακόμα έμβρυα άλλωστε, μερικά κύτταρα μόνο ίσως, που μόλις άρχισαν να σχηματίζονται.
Όλα πλέουν τότε σε ένα τέλειο αμνιακό υγρό, αυτή η γλυκύτητα τόσο απλή και τόσο απαλή να σε κρατά και να σε καλοσωρίζει. Τα χέρια του μασέρ μου δεν έγιναν παρά αυτό το αμνιακό υγρό, αυτή η υπέροχο σπίτι, γλυκό αλλά γεμάτο δόνηση και ενέργεια και υπόσχεση ότι σε αγαπούν όπως είσαι, αυτή η αποδοχή του εαυτού σου όπως είναι, που, όμοια, ναι, ξαναγυρίζει στην αρχή του, στην ουσία του.
Κάνε αυτό το δρόμο. Κατανόησε τα πάντα. Δεν χρειάζεται να βάλεις λέξεις για να καταλάβεις όλη σου τη ζωή. Η δουλειά του μασσέρ, σε νανουρίζει και σε βοηθά να αφομοιώσεις καλά πολλά πράγματα, σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, δε χρειάζεται να πει, ούτε να μιλήσει. Το μασάζ του είναι μια πανανθρώπινη γλώσσα και μεταφράζει τα πάντα. Το να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι απλά. Το να είσαι η ουσία. Emma.

____________________

Κουνταλίνι, Θεϊκή Μητέρα Αγάπης.... Τη πέμπτη μέρα του καλοκαιρινού σεμιναρίου θα μείνει γραμμένο στη μνήμη μου για πάντα. Κάτω από τα χέρια της γυναίκας που μου έκανε μασάζ, μια ενέργεια ανεβαίνει από το βασικό τσάκρα, η απόλαυση έρχεται. Συνεχίζει να ανεβαίνει μέχρι το ηλιακό πλέγμα, μια τεράστια ευτυχία με πλημμυρίζει, μια έντονη δύναμη, τρέχουν δάκρυα χαράς. Η ομορφιά με κάνει να χάσω τον έλεγχο. Και ξαφνικά νιώθω πάνω από το κεφάλι μου μια ισχυρή θεϊκή δύναμη γεμάτη αγάπη, όχι φόβος. Εγκαταλείπομαι απόλυτα σε αυτή την αγάπη, αυτή τη χάρη. Η ενέργεια γίνεται όλο και πιο πολύ παρούσα, είναι εκεί. Νιώθω ότι μπορεί να περιβάλει όλη τη γη και όλα τα όντα της. Είμαι κάτω από την επιρροή της, δε μπορώ τίποτα να ελέγξω και είμαι ο παρατηρητής του τι συμβαίνει.
Η δύναμη με διαπερνά ολόκληρο, γίνεται κίτρινη – πορτοκαλί μέσα στο δωμάτιο, λέξεις βγαίνουν από το στόμα μου. Αυτό το «μύνημα» που δίνω σε όλα τα άτομα που είναι παρόντα στο δωμάτιο, δεν ελέγχω το νόημα του, η συνείδησή μου και ο νούς μου κοιμούνται ακόμα. Ξαναβλέπω ξαφνικά όλες τις δοκιμασίες της ζωής μου, αυτές που με οδήγησαν μέχρι αυτή την αποκάλυψη.
Δεν έχω πλέον την αίσθηση του χρόνου.
Χέρια πάνω στα πόδια μου, μου επέτρεψαν να ξαναγυρίσω παρών στην αίθουσα.
Το κατέβασμα στο σώμα μου συνοδεύεται από μια αίσθηση κρύου. Η ζωή μου άλλαξε από εκείνη την ημέρα, όλα έγιναν πιο ανάλαφρα, νιώθω κάθαρση, δίνω συγχώρεση, μια μεγάλη γαλήνη κατοικεί μέσα μου. Οι επαφές μου με τους άλλους, ανθρώπους, το κόσμο, είναι Αγάπη. Νιώθω σε αρμονία, σε ενότητα με το βαθύ μου είναι. Ταπεινότητα, χαρά, ευτυχία, εμπιστοσύνη έγιναν η καθημερινότητά μου. Πλέω μέσα στην ευδαιμονία. Κριστιάν.

____________________

Σεμινάριο..... Θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτό που νιώθω από το περασμένο Σαββατοκύριακο. Για να είμαι σύντομος, επιθυμώ να πώ + ζωντανός+ συνείδηση.
Η αναπνοή το Σάββατο το πρωί, «ξεμπλόκαρε» σίγουρα κάτι μέσα μου... Νιώθω πιο ελαφρύς (εγώ που μερικές φορές ζυγίζω 100 κιλά)... Από τότε υπάρχει μια αίσθηση γλυκειάς ζεστασιάς και η παρουσία ενός εσωτερικού χαμόγελου.
Η συνάντηση με τις δύο γυναίκες με τις οποίες μοιράστηκα το μασάζ με άγγιξε κατάβαθα.. Φοβόμουν λίγο μήπως με ενοχλούσε η αναπόφευκτη ερωτική διάσταση... αυτό το ιερό μοίρασμα ησύχασε τις εσωτερικές μου εντάσεις, νιώθω πιο «ολόκληρος», τόσο στο να δίνω όσο και στο να παίρνω. Το άφημα στον άλλον, το αίσθημα του ότι είμαι ευάλωτος, ευαίσθητος.... το ότι τόλμησα να τα μοιραστώ, με απελευθέρωσε. Ναι...και άλλες κλειδαριές άνοιξαν αυτό το Σαββατοκύριακο....
Το τελετουργικό, με αναστάτωσε και με συγκίνησε επίσης... δεν με αναγνωρίζω, ένιωσα τη γυναίκα, τη θηλυκότητα με ένα ιδιάιτερο τρόπο. .. δε βρίσκω λέξεις, να ξέρετε όμως ότι είμαι ευτυχής ( είναι σπάνια σε μένα αυτή η κατάσταση του είναι) νομίζω ότι ξαναβρίσκω αυτή τη χαμένη από πολύ καιρό αθωότητα....
Εύχομαι όμως, να μπορούσα να επιβραδύνω τη ροή των σκέψεών μου που ξαναπαίρνουν τον έλεγχο από τη Κυριακή. Περιμένοντας να σας ξαναδώ με ευτυχία. Με ευγνωμοσύνη. Τσάρλυ.

____________________

Το πρώτο μου ταντρικό μασάζ το Μάρτιο του 2005 ήταν μια αποκάλυψη: αποκάλυψη της επιθυμίας, της ευχαρίστησης και της αγάπης που κατοικεί σε όλο μου το είναι. Αποκάλυψη του άλλου, τόσο κοντά στη καρδιά μου, στην ενότητα που νιώθω ήδη. Ένας άνδρας κοντά μου, γλυκός, που με φροντίζει και μου αποκαλύπτει ότι το σώμα μου περιέχει ενέργεια και δύναμη αγάπης.
Μετά η ανακάλυψη ότι είναι η ζωή η ίδια μέσα μου που ζητά να εκδηλωθεί μέσα από αυτές τις αμοιβαίες ανταλλαγές που «λύνουν», και ρέουν. Με συνοδεύει αυτός ο άνδρας που τα χέρια του πρσφέρουν πολλά περισσότερα από ένα μασάζ. Με οδηγεί σε αυτό που είμαι πραγματικά, χωρίς να κρίνει τίποτα. Μετά, τα μασάζ συνεχίζονται, δε μοιάζουν μεταξύ τους, ανοίγοντας το σώμα μου και τη συνείδησή μου σε μια παρουσία του εαυτού μου και του άνδρα που μου κάνει μασάζ, μέσα σε μια σχέση ιδιαίτερη.
Η ευχαρίστηση ανεβαίνει, οι φόβοι επίσης, οι μνήμες, οι πόνοι της καρδιάς, οι εκπλήξεις, το «ξανα»-πέρασμα επώδυνα καταγραμμένων γεγονότων .Το να ανοίγομαι στο σώμα μου, να δέχομαι ότι έρχεται, να τι μου προτείνει αυτός ο άνδρας, τόσο παρών σε όλο μου το είναι.
Και το σώμα μου ανοίγεται, και μου φανερώνει τον εαυτό μου και ό,τι αυτός περιέχει, καλώντας με να αφήσω ό,τι δεν είναι πλέον χρήσιμο. Μου φανερώνει επίσης, αυτό που δεν περιέχει ακόμα και το οποίο γίνεται πιθανό, διότι επιτέλους είναι αποδεκτό, δεκτό, ακόμα και επιθυμητό, με συνείδηση.
Οι ασκήσεις της Ζωτικής Αναπνοής στερεώνουν αυτό το τόσο ευαίσθητο άνοιγμα, και με κάνουν να το θέλω έντονα για την ευτυχία που μου προσφέρει να είμαι ο εαυτός μου. Ο χώρος δημιουργείται από τη μαγεία της πείρας αυτού του άνδρα που με οδηγεί, και, εκεί βρίσκομαι υπέροχα παρούσα.
Το ξέρω ότι είναι εκεί και ότι μπορώ να πάω όσο το δυνατόν πιο μακρυά μέσα σε μένα, σε αυτό το εκπληκτικό ταξίδι της ζωής μέσα μου και σε ό,τι μπορώ να κάνω. Και όταν κλείνομαι, είναι σαν ένας ήλιος να σβήνει. Και ό,τι και αν στοιχίζουν οι συνειδητοποιήσεις που με ξαναφέρνουν σε αυτό το φως μέσα μου, το φως που άναψε αυτός ο άνδρας σε χίλιες μεριές μέσα στο σώμα μου, δε θα μπορέσει ποτέ πια να σβήσει.
Σε ευχαριστώ άνδρα που με ακούς, που με φωτίζεις με τα χέρια σου, με την καρδιά σου. Μ.D. Παρίσι

____________________

Έζησα μια νέα εμπειρία. Ήμουν ο εαυτός μου, έπλεα στην ευτυχία να είμαι ολοκληρωτικά ελεύθερος να είμαι αληθινός... και ανακάλυψα έναν άλλον. Με αγαπούσαν και με μετέφεραν σε μια λίμνη ήσυχη, πελώρια.... και ξαφνικά με πύρωσε μια δυνατή φωτιά. Έπλεα στη γλυκύτητα, ένιωσα το σώμα μου να κυριεύεται από ευχαρίστηση... και μετά με κατέλαβε ένας χείμαρος δύναμης.
Ένιωσα το σώμα, τη ψυχή και την ενέργεια των ζώων. Ήμουν ταυτόχρονα ένα πνεύμα, μια σάρκα, μια θέληση, ένα ον παντοδύναμο και αδύναμο. Ήμουν αυτός που ήξερα και ένας άλλος. Αυτός ο άλλος, ήμουν εγώ. Επίσης. Ίσως αυτός που μου λείπει μερικές φορές, που ψάχνω συγκεχυμένα, χωρίς να το ξέρω.
Θέλω να τον καλοσωρίσω, να μεγαλώσω σαν διαμάντι που αναπτύσσεται κερδίζοντας καινούργιες όψεις. Δεν ήταν παρά το δεύτερό μου ταντρικό μασάζ. Μήπως είναι ένας δρόμος ανέλπιστος που ανακαλύπτω, προς ένα ήλιο με άλλα χρώματα και άλλες σκιές; Όπως και νάχει, είναι ένας δρόμος που θέλω να εξερευνήσω για να ανακαλύψω αυτόν που θα βρω, αυτόν το ξένο που είναι μέσα μου, αυτόν τον αδελφό το ξεχασμένο τον παραμελημένο.
Είχα τη τύχη στο παρελθόν να μου κάνουν πολλά μασάζ πολύ υψηλής ποιότητας, που μου έφεραν μια σωματική ευχαρίστηση και συναισθηματική αναζωογόνηση με συνεκτικό τρόπο. Ήταν ο σκοπός τους και τον πέτυχαν καταπληκτικά. Αυτό όμως, που πήρα αυτή τη φορά δεν είναι ένα μασάζ, είναι ένα πέρασμα, αλλά ένα πέρασμα προς .... δεν ξέρω. Που, η αγάπη και η δύναμη της ζωής είναι η πηγή. Ο καρπός της συνάντησής τους με αυτό που είμαι θα είναι μοναδικό και προσωπικό.
Θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου και το θαυμασμό μου για τη γυναίκα που που έκανε μασάζ, που με πήρε και με δέχτηκε, οδηγός εκούσιος, και ταυτόχρονα, όργανο που συγκατένευε σε μια ανώτερη φυσική κίνηση. Μια πνευματική συνοδός ασυνήθιστου τύπου. Έπεται συνέχεια. Σήμερα είμαι ευτυχισμένος με το δώρο που πήρα: το μέλλον μου εμπλουτίστηκε με μια επιπλέον προοπτική της ευτυχίας να ζεις. Α.

____________________

Σεμινάριο:.... «Εκεί, τα πάντα δεν είναι, παρά τάξη και ομορφιά, πολυτέλεια, ηρεμία και ηδονή» (Σ. Μπωντλαίρ: Πρόσκληση στο ταξίδι, τα Άνθη του Κακού) Αυτό το σεμινάριο του ταντρικού μασάζ ήταν για μένα μια μεγάλη σφαίρα χαράς, ευτυχίας και ελευθερίας. Μπαίνεις μεσα στη σφαίρα, παίρνεις, δίνεις, δέχεσαι φιλία, αγάπη, γεμίζεις ευτυχία. Είναι γνήσιο, όμορφο και απλό. Τίποτα άλλο παρά γενναιοδωρία και σεβασμός, επιθυμία να γεμίσεις τον άλλον για αυτό που έγινε εκείνη τη στιγμή: ένα όν καταπληκτικό, φωτεινό, ακτινοβόλο. Είμαστε εκεί για αυτόν, για εμάς, για τη ζωή.
Καθένας έχει την δική του εμπειρία, βρίσκεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του, με αυτό που προαισθανόταν ή με αυτό που αγνοούσε σε σχέση με τα συναισθήματά του, τα επιφανειακά ή τα κρυμένα στα βάθη του είναι του. Μπορείς να εξερευνήσεις ξεχασμένες ιστορίες ή να περπατήσεις στο δρόμο της μύησης χάρις σε εκείνη, σε εκείνον, στην ανιδιοτελή παρουσία του/της, στη θαυμάσια αγάπη, στην αγκαλιά που σε δέχεται, στα χέρια που σε κρατάνε, απλά μόνο για να σε συνοδεύσουν σε αυτή την επιστροφή σε σένα, σε αυτό το ταξίδι προς τα συναισθήματά σου, σε αυτό το παιγνίδι με τις αισθήσεις.
Ελεύθερος, αφού δε σε κρίνουν. Ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει για μερικές ώρες. Βγαίνεις παρολαυτά από τη σφαίρα και φεύγεις διαφορετικός, με τη καρδιά πλημμυρισμένη, να αναρωτιέσαι για το υποβλητικά υπέροχο και για τους κλοιούς. Ευχαριστώ και πάλι αυτές και αυτούς που επέτρεψαν όλο αυτό. Ν.S

____________________